ကၽြန္ေတာ္ အမိျမန္မာျပည္ကေန စလံုးကို ထြက္ခြါလာစဥ္က.. အူလည္လည္ မႏူးမနပ္ ေလးေပါ့.. ဟိုဟာေတြ႔ ေႀကာင္ႀကည့္လိုက္.. ဒီဟာ ေတြ႔ ေႀကာင္ႀကည့္လိုက္နဲ႔ေပါ့ေလ.. ကၽြန္ေတာ္က ေတာကလာတာ ဆိုေတာ့ ခန္းနားႀကီးက်ယ္တဲ့ အေဆာက္အဦးေတြ.. Super Market ႀကီး ေတြကို အရင္က တစ္ခါမွ မေတြ႔ဖူး မျမင္ဖူး တာလည္း ပါတာေပါ့ဗ်ာ..ထြက္လာတုန္းက ဆင္ဖမ္းမယ္ က်ားဖမ္းမယ္နဲ႔.. ဒီလည္းေရာက္ေရာ ပိုးဟပ္တစ္ေကာင္ကို တက္ နင္းမိလို႔ ေအာ္လိုက္တာ ငယ္သံကို ပါတယ္..းP
အဲေလာက္ကို သတိၱေကာင္းတာ.. လူကိုေတာ့ မေႀကာက္ဘူးဗ်.. အေကာင္ပေလာင္ဆိုရင္ ေႀကာက္တယ္.. လူကလြယ္တယ္ေလ ကိုမႏိုင္ရင္ ေတာင္းပန္လိုက္ အိုေကသြားမွာေပါ့.. ဟိုအေကာင္ပေလာင္က်ေတာ့ မရဘူးဗ်.. အေကာင္ရွည္ဆို ပိုဆိုးတယ္.. “ဂြပ္” ကနဲ႔ ကိုက္ လိုက္လို႔ကေတာ့ “ေခါက္” ကနဲ႔ ေခြက်သြားမွာ.. အေႀကာက္ဆံုးကေတာ့ ေမွ်ာ့ပဲ.. တြန္႔လိမ္ တြန္႔လိမ္နဲ႔ ေျပာရင္း ဆိုရင္းနဲ႔ေတာင္ ၾကက္သီးထတယ္..းP
အင္ထရိုဝင္ေနတာနဲ႔တင္ စကားလမ္းေႀကာင္းက ေပ်ာက္ကုန္ေတာ့မယ္.. စလံုးေရာက္ေတာ့ သိတဲ့အတိုင္းပဲေလ အရင္ဆံုး ခ်စ္ “ေဖေဖ” နဲ႔ ခ်စ္ “ေမေမ” ကိုဖုန္းဆက္ရတာေပါ့ဗ်ာ.. ဖုန္းဆက္ဖို႔ကလည္း ဖုန္းက မကိုင္တတ္.. ဘယ္ဟာကို ဘယ္လိုႏိွပ္ရမယ္ဆိုတာ မေျပာနဲ႔ ပါဝါေတာင္ မအြန္တတ္ဘူး..P
လမ္းေဘးဖုန္းဆို ပိုဆိုးတယ္.. ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ မသိတဲ့ဟာေတြ.. သိခ်င္တာေတြအားလံုးကိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းကို ေမးတာေပါ့.. သူငယ္ခ်င္းကလည္း ရွင္းျပပါတယ္.. ခက္တာက ကၽြန္ေတာ္ကိုက မွတ္ဉာဏ္မေကာင္းတာ.. ေျပာတုန္းကေတာ့ အိုေကေပါ့.. ၿပီးေတာ့ ေသာက္တလြဲလုပ္တာေလ..းP
ဒါနဲ႔ ဖုန္းဆက္မယ္ဆိုၿပီး လမ္းေဘးဖုန္းကို ေကာက္ကိုင္လိုက္တာ.. အဲဒီမွာ ဒုကၡနဲ႔လွလွ စေတြ႔ေတာ့တာပဲ.. ကိုယ္က အေႀကြေစ့ လဲလာတာ.. အေႀကြေစ့ ထည့္တဲ့အေပါက္ကို ဘယ္လိုမွကို ရွာမေတြ႔ဘူး.. ရွာတာ.. ရွာတာ.. ေခၽြးေတြ ျပန္လာတာေပါ့.. ဟိုအေပါက္ထဲထည့္ မရ.. ဒီအေပါက္ထဲထည့္ မရ.. ေနာက္ေတာ့မွ အေပၚမွာ ေရးထားတဲ့စာကို ဖတ္လိုက္ေတာ့.. ေဟေဟးး.. ကဒ္ထိုးထည့္ၿပီး ဆက္ရတဲ့ဖုန္းျဖစ္ေနတာကို သိေတာ့တယ္.. အနားမွာ ဘယ္သူမွ မရွိေပမယ့္ ေတာင္ႀကည့္ ေျမာက္ႀကည့္နဲ႔ ကိုယ္ဟာကို ရွက္သြားတယ္..း)
ေနာက္ဖုန္းတစ္လံုးက်ေတာ့ ေသခ်ာႀကည့္လိုက္တယ္.. အင္း.. ေသခ်ာပါတယ္.. ဒီဟာေတာ့ အေၾကြေစ့ထည့္ၿပီး ဆက္လို႔ရတဲ့ ဖုန္းပဲ ဆိုၿပီး က်ပ္ေစ့တစ္ေစ့ ထည့္လိုက္တယ္.. ၿပီးေတာ့ နံပါတ္ေတြကို ႏွိပ္တာေပါ့ေလ..
တီး တူး ေဒါင္ - ေတာ္ ေတာ္ တူး တူး တီး ေတာင္ ဆိုၿပီး ႏိွပ္လိုက္တာ ဘာသံမွကို ထြက္မလာဘူး.. အသံေတြ ႀကားမလားလို႔ ေစာင့္ေနတုန္းမွာပဲ.. “ဂေလာက္” ဆိုၿပီး က်သြားတယ္.. က်ပ္ေစ့ကေတာ့ ျပန္မထြက္ေတာ့ဘူး.. ဒါနဲ႔ ေနာက္ထက္ တစ္ေစ့ ထပ္ထည့္ၿပီး.. တီး တူး ေဒါင္ - ေတာ္ ေတာ္ တူး တူး တီး ေတာင္.. ဆိုၿပီးထပ္ႏိွပ္တာ.. ဒီတစ္ခါေတာ့ တူးးးးးးး တူးးးးးးးး ... တူးးးးးး တူးးးးးး.. ဆိုၿပီး ႏွစ္ခ်က္ ေလာက္ေတာ့ ျမည္လိုက္တယ္.. ၿပီးတာနဲ႔ ခုနက လိုပဲ “ဂေလာက္” ဆိုၿပီး ျပန္က်သြားတယ္..
အဲလိုျဖစ္ေနတာကို ျဖတ္သြားျဖတ္လာ လူတစ္ေယာက္က ျမင္လို႔.. “အကို အကို အဲဖုန္းက ပ်က္ေနတာ ဆက္မရ ဘူးဗ်.. ပိုက္ဆံေတြပဲစားသြားတာ ျပန္လည္း မထြက္ဘူး.. ေျပာလို႔လည္း မရဘူး တစ္ျခားေနရာကဖုန္းနဲ႔ ဆက္ပါ” လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့မွ.. ေအာ္.. ဒါေႀကာင့္ ဒီေနရာက လူရွင္းေနတာကိုး.. ေသျပန္ေပါ့ ေနာက္တစ္ခါ..းP
ေနာက္ထပ္ မဆက္ရဲေတာ့ဘူးေလ.. ထပ္ဆက္ရင္လည္း ခုလိုမ်ိဳးပဲ ျဖစ္မွာ ေသခ်ာတယ္ဆိုၿပီး.. မဆက္ေတာ့ပဲ ျပန္သြားလိုက္တယ္.. ေနာက္တစ္ေန႔က်ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းကို ေခၚၿပီး
“သူငယ္ခ်င္း သူငယ္ခ်င္း”
“ဘာလဲကြ.. ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ေျပာေလကြာ”
“ငါ့ကို ဖုန္းေခၚေပးစပ္းပါ ငါမေခၚတတ္လို႔..”
“ဟာ.. မေန႔က မင္းဖုန္းဆက္တယ္မွတ္လား”
“ဟုတ္တယ္ကြာ.. ငါမေခၚတတ္လို႔ စကားမေျပာလိုက္ရဘူး ပိုက္ဆံပဲ ကုန္သြားတာ”
“မင္းကေတာ့ လုပ္ျပန္ေပါ့.. ဖုန္းကဒ္ေရာပါလား.. ဘာကဒ္ဝယ္ထားလဲ..”
“အင္း.. ေရာ့ဒီမွာ.. 1818 တစ္ကဒ္ ဝယ္ထားတယ္” ဆိုၿပီး ေပးလိုက္တယ္..
သူငယ္ခ်င္းက ဖုန္းေခၚမယ္ လုပ္တုန္း ေဘးကေန ေကာင္းမေလး တစ္ေယာက္က ဝင္လာၿပီး ဘာညာဘာညာနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား တတြတ္တြတ္ ေျပာၿပီး..
“သူငယ္ခ်င္းေရ.. မင္း ငါ့ဖုန္းကို ယူထားလိုက္ကြာ.. မင္းပါသာမင္း ေခၚေတာ့ေနာ္.. ငါအေရးႀကီးကိစၥေပၚလာလို႔ သူနဲ႔ခဏ လိုက္သြားလိုက္အံုးမယ္” ဆိုၿပီး ဖုန္းတစ္လံုးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ထားခဲ့ေလေရာဗ်ာ.. မေခၚတတ္လို႔ပါဆိုမွ ဖုန္းယူထားေနာ္.. မင္းပါသာမင္းေခၚလိုက္ေနာ္ ဆုိေတာ့ ဒီေကာင္ႀကီး ဒြတ္ခေရာက္ေတာ့မွာေပါ့..
အဲဒါနဲ႔ ဖုန္းကိုကိုင္ၿပီး လူရွင္းတဲ့ေနရာ လိုက္ရွာတာေပါ့.. ေနရာေကာင္းလည္းရေရာ.. ကၽြန္ေတာ္ ႏွိပ္ေတာ့တာပဲ အရင္ဆံုး 1818 ႏိွပ္ၿပီး ေခၚလိုက္ေတာ့.. ဖုန္းထဲကေန ျပန္ေျပာတယ္..
Well come to M1 international calling card service. For english press one,ဆိုလည္းဆိုေရာ “တီး”ဆို ၿပီးေတာ့ “တစ္”ကို ႏွိပ္လိုက္တာေပါ့.. ၿပီးေတာ့မွ ဖုန္းထဲက ထပ္ေျပာတယ္..
For oversea call, please dial the country code, area code and phone number follow by the hash key (#)ဆိုၿပီး ေျပာလည္းေျပာေရာ..
ဘယ္ လို ေခၚ ေခၚ မ ရ.. ဆိုၿပီး နံပါတ္ကို ႏွိပ္လိုက္တာေပါ့.. ႏွိပ္ၿပီးေတာ့ နားေထာင္တယ္.. နားေထာင္တယ္ ဘာႀကားမလဲဆိုၿပီး.. ဘာမွကို မႀကားဘူး .. မႀကားေတာ့ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ႏိွပ္တယ္..
ဘယ္ လို ေခၚ ေခၚ မ ရ.. နားေထာင္တယ္.. နားေထာင္တယ္.. ဘာမွ မႀကားျပန္ဘူး.. လူလည္း ေခၽြးေတြျပန္.. ဟိုကရားသလိုလို ဒီက ရားသလိုလို ျဖစ္လာၿပီး.. မရျပန္ဘူး.. ဘယ္ရမလဲဗ်.. ေနာက္က (#) ကို ထည့္မွမထည့္ပဲ တကယ္ေတာ့ ဟက္စကီး ဆိုတာ (#) ဒီဟာမွန္း ကၽြန္ေတာ္ မသိလို႔ေလ..းP
ဒီတစ္ခါေတာ့ အိုေကၿပီး.. ဘယ္ လို ေခၚ ေခၚ မ ရ #.. ဆိုၿပီးႏွိပ္လိုက္တာ တူးး တူးး.. တူးး တူးး ျမည္ၿပီး ခဏမွာ..
“ဟလို.... လူေလးလား.. ဟလို”
“ဟလို.. ဟလို.. ေဖႀကီးလား..”
“ဟိုလား.. ဟားလား လူလိုလား.”
“ဟာလာ.. ဟိုလို.. ေဖႀကီးလား..” ဆိုၿပီး.. ေဖႀကီးလား.. လူးေလးလား.. ေအးလူေလး.. ေအးေဖႀကီးနဲ႔တင္ ဖုန္းက တီးကနဲ႔ဆို ျပတ္က်သြားေရာ.. ဖုန္းက ဘာမွ မႀကားရတာနဲ႔ပဲ ဟလိုကေန ဟိုလာေတြ ဟာလာေတြ ျဖစ္ကုန္တာ
ဒါနဲ႔ ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ ထပ္ေခၚတာေပါ့.. ေခၚရင္း ေခၚရင္းကေန မရေတာ့ဘူးျဖစ္သြားတယ္.. မရေတာ့ အေဒၚ ဟန္းဖုန္းကို ေျပာင္းေခၚလိုက္တာေပါ့.. နံပါတ္ကလည္း ဆင္တူပဲ..
ဘယ္ လို ေခၚ ေခၚ မ ရ ႏိုင္ #ဆိုၿပီး ထပ္ေခၚတာ မရဘူး.. ဘာမွ မႀကားရဘူး..
ဘယ္ လို ေခၚ ေခၚ မ ရ ႏိုင္ #ဆိုၿပီးထပ္ခါထပ္ခါ ေခၚေတာ့မွ..
ေနာက္ဆံုး “ရွဲ” ဆိုၿပီး ႀကားေတာ့ ဝမ္းသာသြားတာ ဝမ္းသာလို႔ မဆံုးေသးဘူး.. ထြက္လာတဲ့အသံက.. “လူႀကီးမင္း ေခၚဆိုေနေသာ “ဂ်ီအက္စ္အမ္” တယ္လီဖုန္းမွာ ဆက္သြယ္ေရး ဧရိယာျပင္ပသို႔ ေရာက္ရွိ ေနပါသျဖင့္ ေခၚဆို၍ မရႏိုင္ပါရွင္” ဆိုၿပီး ျမန္မာမ အသံႀကီးနဲ႔ ေျပာတာ.. အဲဒါကို ကၽြန္ေတာ္ မသိဘူးေလ.. ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာတယ္ဆိုၿပီး အသံၿဗဲႀကီးနဲ႔..
“ဟလို.. ဟလို.. ေဖႀကီးလား”
“ဟလို.. လူလိုလား..”
“ဟလိုလား...ဟိုလို.. ေဖႀကီးလား”
“ဟိုလား.. ဟားလား.. ေဖႀကီးလား” ဆိုၿပီး ဟိုလား.. ဟားလား.. လူလိုလားနဲ႔တင္ ဖုန္းက “တီး”ကနဲ႔ဆိုၿပီး ဖုန္းက ျပတ္က်သြားတာ..
ေသခ်ာစဥ္းစားႀကည့္ေတာ့ ဖုန္းလိုင္းေႀကာင့္မဟုတ္ပါဘူး.. 1818 ကဒ္ေႀကာင့္လည္းမဟုတ္ပါဘူး.. ဖုန္းေႀကာင့္ ဆိုလည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး.. အသံုးမက်တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ေႀကာင့္လို႔ပဲ ထင္ပါတယ္ေနာ္..းP
အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ႏိုင္ႀကပါေစ
ေပါက္ကရအေတြးအပိုင္းအစမ်ားမွ(စည္သူ)