သူမ်ားနဲ႔ညားတဲ႔ ငါ့ရည္းစား

ေအးခ်မ္းလွတဲ့ ေဟမာန္ဦးရဲ႕ ညခ်မ္း အခ်ိန္ခါေလးမွာေပါ့.. ခ်စ္သူႏွစ္ဦး စက္ဘီးေလးကို စီးကာ စကားေတြ ေျပာရင္း ေဟမာန္ ေဆာင္းဦးရဲ႕ ပံုရိပ္ကို ေဖာ္က်ဴးေနႀကတယ္ေလ..

“ကို”.. ကို မေအးဘူးလားဟင္..

“ေအးတာေပါ့.. “ငုဝါ” ရယ္ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ခ်စ္သူ တစ္ေယာက္လံုး ပါေနတာပဲ ဘယ္ေလာက္ေအးေအး.. သုညဒီဂရီေအာက္ က်သြားပါေစ “ကို” လံုးဝကို ဂရုမစိုက္ဘူး “ငုဝါ” သာ အနားမွာရွိရင္ “ကို” ဘာျဖစ္ျဖစ္ ေက်နပ္တယ္”

“ဟင္.. လုပ္ၿပီး.. ပိုျပန္ၿပီး.. ေျပာကို မေျပာခ်င္ဘူး “ငုဝါ” က အေကာင္းေမးတာကို.. ပိုကို ပိုလြန္းတယ္..” ဆိုၿပီး ခ်စ္စႏိုးေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ေက်ာကို ဖြဖြေလး ထုလိုက္တယ္..

“မပိုပါဘူး တကယ္ေျပာတာ.. မယံုဘူးလား.. “ကို” အခုအက်ႌခၽြတ္ၿပီး စက္ဘီးနင္းျပရမလား”

“ႀကည့္.. ေျပာေလကဲေလပဲ.. အဲဒါႀကာင့္ အျမင္ကိုကတ္တာ.. ႀကည့္လို႔ကို မရဘူး” ဆိုၿပီး ေနာက္ထပ္ တစ္ႀကိမ္ ေက်ာကို ထပ္ထုၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ေနာက္ကေန တင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားလိုက္တယ္..

ေျပာေတာ့သာ အျမင္ကတ္တာ.. ဖက္ထားလိုက္တာမွေလ အသက္ရွဴေတာင္ ႀကပ္သြားတယ္.. လက္ကဗိုက္ကို ဖိထားတာ အစာအိမ္ေတာင္ ေပါက္သြားမလား ေအာက္ေမ့တယ္ (စကားခ်ပ္)..

အဲလိုနဲ႔ စက္ဘီးကိုနင္းၿပီး ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ စကားတေျပာေျပာနဲ႔ သြားေနလိုက္တာ ကမာၻႀကီး တစ္ခုလံုးမွာ ကိုယ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း ရွိတယ္လို႔ ထင္ေနရတယ္.. ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ ဂရုမစိုက္ႏိုင္ဘူး.. ဘယ္ေလာက္ႀကီးတဲ့ အႏၲရာယ္နဲ႔ ႀကံဳလာပါေစ မမႈဘူး.. ဘယ္အခက္ခဲနဲ႔ ႀကံဳႀကံဳ ရင္ဆိုင္ဖို႔ အသင့္ပဲ.. ဒီကမာၻေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေလာက္ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့သူ မရွိဘူးလို႔ေတာင္ ထင္ေနမိတယ္..

ဘဝေရွ႕ေရးအတြက္ အလင္းေရာင္ေတြ၊ ပညာေတြ၊ ဘဝအတြက္ အာမခံခ်က္ေတြကို ေပးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စာသင္ေက်ာင္းေရွ႕ အေရာက္မွာေတာ့..

“ကို”..

“ေျပာေလ.. “ငုဝါ” ဘာေျပာမလို႔လဲ”..

“ဒီမွာ ခဏထိုင္ရေအာင္.. ေညာင္းလာၿပီး”

“ေအး.. ရတယ္ေလ.. လူလည္းရွင္းတယ္.. ေလေကာင္းေလသန္႔လည္း ရတယ္ အဆင္ေျပတာေပါ့”..

“ႀကည့္.. လုပ္ျပန္ၿပီး.. ဘာလူရွင္းတာလဲ.. ဘာအဆင္ေျပာတာလဲ.. စကားေျပာရင္ အၿမဲ အဲလိုပဲ.. ဘာမွန္းလဲ မသိဘူး” ဆိုၿပီး ေနာက္ကေန ဗိုက္ေခါက္ကို လိမ္ဆြဲလိုက္တာ..

“အား.. အား.. အား.. နာလိုက္တာ မလုပ္နဲ႔” ဆိုၿပီး မနာေသာ္ညားလည္းပဲ နာခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ကၽြန္ေနာ္ ေအာ္လုိက္တာေပါ့ေလ.. ( ေယာက်္ားမာယာ သဲကိုးျဖာေလ..းP )..

“ငုဝါ”.. “ကို” တစ္ခုေမးမယ္ေနာ္.. ရိုးရိုးေလးပါ မွန္မွန္ေျဖေနာ္..

“ေမးေလ “ကို”.. ဘာေမးမလို႔လဲ.. ေပါက္ကရေတာ့ မေမးနဲ႔ေနာ္ သိရင္ ေျဖမွာေပါ့.. မသိတဲ့ဟာဆို မျဖဘူးေပါ့”..

“ေယာက်္ားေလးေတြက ဘာျဖစ္လို႔ မိန္းကေလးေတြရဲ႕ ပါးကို နမ္းခ်င္ရတာလဲ.. အနမ္းခံရတဲ့ မိန္းကေလးေရာ.. ဘယ္လိုခံစားခ်က္ေတြ ျဖစ္ေပၚလာလဲ.. အဲဒါ “ကို” သိခ်င္တယ္..

အဲလိုလည္း ေမးလိုက္ေရာ “ငုဝါ” က ကၽြန္ေတာ့္ကို မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ ပစ္လိုက္တယ္.. ငါးပုဏၰား ၿမံႇဳးထိသလိုမ်ိဳး ၿပံဳစိစိနဲ႔ေပါ့ (ဘာေတြလာေမးေနလဲမသိဘူး ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးထင္တာပဲ).. ၿပီးေတာ့ ခပ္တည္တည္ပဲ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ျပန္ထိုင္ေနတယ္.. ဘာမွျပန္မေျပာပဲ ေျခေထာက္ကို လႈပ္ရမ္းရင္း မ်က္လံုးေလး ေပကလပ္ ေပကလပ္ လုပ္ၿပီး ဟိုႀကည့္ သည္ႀကည့္ လုပ္ေနတယ္ေလ..

ကၽြန္ေတာ္လည္း သူမရဲ႕ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းလွတဲ့ မူေနဟန္ကို ႀကည့္ေနရင္း.. သူမရဲ႕ ေမးခၽြန္ခၽြန္ေလးကို ဖြဖြေလး ကိုင္ၿပီး ကၽြန္ေနာ့္ဘက္ ဆြဲလွည့္ လိုက္တာေပါ့..

တဆက္တည္းမွာပဲ “ကိုေမးေနတယ္ေလ“ငုဝါ” .. ႀကားလား” ဆိုၿပီး ဖြဖြေလးကိုင္ထားတဲ့ သူမရဲ႕ေမးကို ဖြဖြေလး လႈပ္ရမ္းလိုက္တယ္..

“ဟာ.. “ကို” ကလည္း.. ဘာေတြေမးေနမွန္းမွမသိတာ.. ရွက္စရာႀကီး ဘာမွန္းလဲမသိဘူး... သူမ်ားေတြေမးသလုိ ကို႔ကို တကယ္ခ်စ္လား.. ကိုတို႔ ဘယ္ေတာ့ အတူေနရမွာလဲ.. ဘယ္ခ်ိန္ထိ ေစာင့္ရမွာလဲ.. ဘယ္ေတာ့ လက္ထပ္ ႀကမွာလဲ.. အဲလိုေမးရင္ တစ္မ်ိဳးေပါ့.. အခုဟာက..

“အဲဒါ.. ေနာက္မွေမးမယ္ေလ.. အခုေမးတာကို အရင္ေျဖေလ.. ကိုယ့္ခ်စ္သူကိုေမးတာပဲ ရွက္စရာမလိုပါဘူး.. တစ္ျခားေကာင္မေလးကို အခုလို သြားေမးရင္ ပါးရိုက္လႊတ္လိုက္လို႔ ခုႏွစ္ရက္ ထမင္းမစားႏိုင္ ျဖစ္သြားမွာေပါ့..

“မသိဘူး ဆိုမွပဲ.. မသိဘူးကြာ.. မသိဘူး.. မသိဘူး.. ဘာမွန္းလဲမသိဘူး”..

“အဲဒါဆို “ကို” သိၿပီး.. “ကို”.. “ငုဝါ” ပါးကို အခုနမ္းႀကည့္မယ္ေလ.. “ကို” က တစ္ခါမွ နမ္းမွ မနမ္းဖူးတာ “ငုဝါ” ဘယ္သိမလဲ..

အဲလိုလည္း ေျပာလိုက္ေရာ ေအးခ်မ္းလွတဲ႔ ေဟမာန္ေဆာင္းရဲ႕ ေအးျမျခင္းနဲ႔အတူ ေလးကိုင္းသဏၭာန္ ထိုင္းေန ရာမွ သူမ ဆက္ကနဲ႔ မတ္မတ္ႀကီးျဖစ္သြားၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ လွည့္အႀကည့္မွာ တိုက္ခတ္ေနတဲ့ ေဆာင္းဦးရဲ႕ ေလေျပညႇင္းေႀကာင့္လားမသိ.. ဦးတည္ရာမဲ့ ဆံႏြယ္ေလးေတြက သူမရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚမွာ ပ်ံ႕က်ဲရင္း ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အနမ္းပန္းပြင့္ကို ႀကိဳဆိုေနသေယာင္ယာင္ေပါ့..

ကၽြန္ေတာ့္စကားေႀကာင့္ “ငုဝါ” ဘယ္လို ခံစားရမည္မသိ.. ေသခ်ာပါတယ္.. ရွက္ေသြးေတြျဖာၿပီး မ်က္ႏွာနီလို႔ေပါ့ ညက ေမွာင္မိုက္ေနေပမယ့္.. စူးရွလွတဲ့ ကၽြေနာ့္ရဲ႕ အႀကည့္ေတြက သူမရဲ႕ပံုရိပ္ေတြ အားလံုးကို ျမင္ေနရတယ္..

ၿပီးေတာ့မွ “ငုဝါ” က “ကိုေနာ္.. စကားေတြ အရမ္းတတ္လာၿပီး.. အရင္ကနဲ႔မတူေတာ့ဘူး.. ႀကာေလ ပိုၿပီးေတာ့ အျမင္ကတ္ေလပဲ သိလား..” ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ နားရြက္ကိုဆြဲၿပီး ဘယ္ညာရမ္းလိုက္.. ႏွာေခါင္းကို လႈပ္ခါလိုက္.. ဗိုက္ေခါက္ဆြဲလိမ္လိုက္နဲ႔ေပါ့.. ေအးေပါ့ေလ.. အားႏြဲ႔တဲ႔ ေယာက်္ားေလးဆိုေတာ့လည္း ျပဳသမွ် ႏုရတာေပါ့..

“..... “ကို” တကယ္ေျပာတာ “ငုဝါ”.. တစ္ခ်က္ေလးပါ.. တစ္ခ်က္ပဲနမ္းႀကည့္မယ္”..

“ဟာ.. “ကို” ကလည္း သူမ်ားေတြ ေတြ႔သြားရင္ ရွက္စရာႀကီး.. လက္ထပ္ၿပီးမွ တဝႀကီးနမ္း.. အခုေတာ့ မရဘူး”..

“အဲဒါက ေနာက္မွေလ.. အဲဒီခ်ိန္က်ရင္ မနမ္းနဲ႔ဆိုလည္း မရဘူး နမ္းမွာပဲ.. အေရးႀကီးတာက အခု.. အခု..”..

ကၽြန္ေတာ့္အျဖစ္ကလည္း မုန္႔မစားရလို႔ “တားတားကို မုန္႔ဝယ္ေပး.. တားတားကို မုန္႔ဝယ္ေပး” ဆိုတဲ့ တက်ီက်ီ ေအာ္ငိုေနတဲ့ ကေလးငယ္ေလး တစ္ေယာက္လိုပါပဲ.. မနမ္းရမခ်င္း က်ီက်ေနေတာ့တာ.. ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့..

“တကယ္ေနာ္ “ကို”.. တစ္ခ်က္ပဲေနာ္”..

“ေအးပါ.. တစ္ခ်က္ပဲ နမ္းမွာ.. မ်က္စိမွိတ္ထားေနာ္.. ၿပီးေတာ့မွ ဘယ္လို ခံစားရတယ္ဆိုတာ “ကို႔” ကို ျပန္ေျပာ “ကို” သိခ်င္တယ္..

“ေနအံုး.. ေနအံုး.. ဟိုမွာ ဆိုင္ကယ္တစ္စီး လာေနတယ္” ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ လက္ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ ထားရင္းနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္..

ဆိုင္ကယ္လည္း လြန္သြားေရာ.. ကၽြန္ေတာ္ကလည္း.. း) လုပ္ငန္းစေတာ့တာေပါ့.. ဘာရယ္ေႀကာင့္မွန္းမသိ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြ အရမ္း.. အရမ္းကို ခုန္ေနတယ္.. အသက္ရွဴႏႈန္းေတြလည္း ပံုမွန္မဟုတ္ေတာ့ဘူး.. အရမ္းကိုျမန္လာတယ္.. သူမမွာလည္း ဘာရယ္ေႀကာင့္မွန္းမသိ.. အသားေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနတယ္..

သူမရဲ႕ ပါးျပင္ မို႔မို႔ေလးကို တစ္ခ်က္ေလး နမ္းဖို႔အေရး.. မည္သူ႔ပါးကိုမွ မနမ္းဖူးတဲ့ ေဟာဒီ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ရုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္တဲ့ ခၽြန္စုတ္စုတ္ ႏွာေခါင္းနဲ႔ သူမရဲ႕ ပါးျပင္ႀကားမွာ ဆယ္မိုင္ေလာက္ ကြာေဝးေနတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ခံစားေနရတယ္..

“အိုးးးးးး ဘယ္ေလာက္ပဲ ေဝးပါေစ.. ဒီခရီးေလာက္ေတာ့ ေမာင္မမႈပါဘူး” ဆိုၿပီး သူမရဲ႕ ေခ်ာမြတ္ေနတဲ႔ ပါးျပင္ မို႔မို႔ေလးကို နမ္းမယ္အျပဳမွာ..

“တီးတီးတီး.. တီးတီးတီ.. ေဟးး ေဟးး ေကာင္မေလးကို အရမ္းမလုပ္နဲ႔ သိေနတယ္ေနာ္” ဆိုၿပီး “ေဝါ”.. ကနဲ႔ ေဘးကျဖတ္သြားတဲ့ ဆိုင္ကယ္ေပၚမွ အသံေႀကာင့္ သူမအရမ္းကို ရွက္သြားတယ္ထင္ပါရဲ႕..

“လာ..လာ.. ထေတာ့.. ျပန္မယ္.. ေျပာသားပဲ သူမ်ားေတြ ေတြ႔သြားရင္ ရွက္စရာႀကီး ဆိုမွပဲ ေျပာလို႔ကိုမရဘူး”

“ဟာ..... ဟိုမွာ လြန္သြားၿပီးေလ.. လာ.. ျပန္ထိုင္ တစ္ခ်က္ေလးပဲ”..

“ဟင့္အင္း.. ဟင့္အင္း.. မရဘူး.. မရဘူး.. ျပန္ေတာ့မယ္.. လာဆို.. ထေတာ့ေလ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ” ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို အတင္းဆြဲေတာ့ ကၽြန္ေနာ္လည္း ဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘူးေလ.. း(

အေျခေန အရပ္ရပ္ကို ကိုက ဖန္တီးထားေပမယ့္ အက်ိဳးျမတ္ကိုေတာ့ မခံစားလိုက္ရဘူး.. ေအးျမလွတဲ့ ေဟမာန္ ေဆာင္းဦးရဲ႕ ညေလေျပေအးေအးေလးက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဖန္တီးမႈကို အသံုးခ်ကာ သူမရဲ႕ မို႔ေမာက္ ေခ်ာမြတ္ ေနတဲ့ ပါျပင္ႏုႏုေလးကို ဖြဖြေလး နမ္းရႈိက္သြားခဲ့တယ္ေလ..

ေႀသာ္.. ဝဋ္လည္တယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးပဲ ထင္ပါတယ္.. းP

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ် အရာအားလံုးကို ေတြးမိရင္း.. ရင္ထဲမွာ က်လိ.. က်လိနဲ႔ အိပ္လို႔မရဘူးေပါ့.. သူမရဲ႕ ဓါတ္ပံုေလးကို ထုတ္ႀကည့္လိုက္.. ျပန္သိမ္းလိုက္နဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနလိုက္တာ.. အေတာ္ေလးကို ညဥ့္နက္ သြားတယ္.. ေနာက္ဆံုးေတာ့..

“အျပင္မွာ တကယ္မနမ္းရလည္း ကိစၥမရွိဘူး.. အခု နမ္းတယ္ကြာ.. နမ္းတယ္ကြာ” ဆိုၿပီး ဓါတ္ပံုေလးကို နမ္းကာ အခ်ိန္ေတြ တိုေတာင္းၿပီး ရႈပ္ေထြးလွတဲ့ လူ႕ဘဝႀကီးကေန တခဏတာ ထြက္ခြါဖို႔အတြက္ ဘဝတစ္ပါးကို ေခတၱ ဘုရားဘူး သြားဖို႔ရန္ စက္ေတာ္ေခၚလိုက္ေတာ့တာေပါ့.. Zzz

တစ္ႏွစ္ခန္႔ႀကာေတာ့.. ဘာအေႀကာင္းျပခ်က္မွ မရွိပဲနဲ႔ သူမထံမွ စာတစ္ေစာင္ေရာက္လာတယ္.. စာေႀကာင္း တစ္ေႀကာင္းေလးပါ..

..“မင္းနဲ႔ဒို႔ရဲ႕ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ် အရာအားလံုးေတြကို အိမ္မက္လို႔ပဲ သေဘာထားလိုက္ပါ.. ဒို႔ကို ေမ့လိုက္ပါေတာ့”..

ကၽြန္ေတာ့္မွာ ဘယ္လိုမွ မခံစာဖူးတဲ့ အင္မတန္မွ ျပင္းရွလြန္းတဲ့ အဆိပ္ျမႇားနဲ႔ ပစ္ခတ္ခံလိုက္ရသလိုပါပဲ အရမ္း ခံစားလိုက္ရတယ္.. ဘယ္လိုမွလည္း အေတြ႔မခံေတာ့ဘူး.. ဘာအေႀကာင္းျပခ်က္မွလည္း မရွိပဲ ေပါက္မဲမပါတဲ့ ဗလာမဲသက္သက္ကို ႏႈိုက္လိုက္ရသလိုပါပဲ..

ကၽြန္ေတာ္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားကို သြားဖို႔အတြက္ ျပင္ဆင္ေနတာလည္း သူမ သိပါတယ္.. သြားခါနီး လာခါနီးမွာ အခုလို လုပ္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အေတာ္ေလးကို ေဒါထြက္သြားတယ္.. စိတ္ထဲကေနလည္း မေက်နပ္မႈေတြ တဖြဖြ ျဖစ္ေပၚလာၿပီး သူမလိုခ်င္တဲ့ တန္ျပန္ သက္ေရာက္မႈမ်ိဳး ျပန္ေပးႏိုင္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳးစားလိုက္တယ္..

ဆက္သြယ္မႈကို လက္မခံတဲ့ သူမကို ဘယ္လိုမွ ဆက္သြယ္မရလို႔ ကၽြန္ေတာ္ လက္ေလ်ာ့လိုက္တယ္.. အရာရာကို အရံႈးေပးလိုက္တယ္.. အျပင္ကႀကည့္ရင္ သာမန္မ်က္စိနဲ႔ မျမင္ႏိုင္ပဲ ရထားတဲ့ ရင္ထဲက ျပင္းလြန္းတဲ့ ဒဏ္ရာေဟာင္းေလးေႀကာင့္ အနာေဟာင္းေလး ေကာင္းေကာင္း မက်က္ခင္ေလးမွာေတာ့.. သူမရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့္ကို စာတစ္ေစာင္ လာေပးတယ္ေလ..

“သို႔... “ငုဝါ” စာေရးလိုက္ပါတယ္.. “ကို” ေနေကာင္းလား.. “ငုဝါ”က “ကို႔” ကို စတာပါ.. တမင္ျဖတ္ခ်င္လို႔ စာေရးလိုက္တာ မဟုတ္ပါဘူး.. “ငုဝါ” ကို ခြင့္လြတ္ပါေနာ္“ကို”..”..

ခံႏိုင္ရည္ရွိေအာင္ နည္းလမ္းေပါင္းစံုနဲ႔ ႀကိဳးစားခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္.. ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိိမ္ ဒီလိုခံစားမႈမ်ိဳး ထပ္ျဖစ္ လာမွာကို အရမ္းကို ေႀကက္ေနမိတယ္.. ခံလည္း မခံစားႏိုင္ဘူး.. ခံႏိုင္ရည္လည္း လံုးဝ ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး.. (ခဲမွန္ဖူးတဲ့ စာသူငယ္လိုေပါ့)..

တည္ၿငိမ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ႏွလံုးသားပင္လယ္ထဲက ရင္ခုန္သံေတြဟာ.. ျပန္လည္ တိုက္ခတ္လာတဲ့ အတိတ္က ခံျပင္း ခက္ထန္လြန္းတဲ့ ေလေျပေႀကာင့္ လႈိုင္းထမခံခ်င္ေတာ့ဘူး.. ဆက္လက္ တည္ၿငိမ္ေနဖို႔ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳးစားၿပီး ေနလိုက္တယ္..

သူမက ကၽြန္ေတာ့္ကို နည္းလမ္းေပါင္းစံုနဲ႔ ျပန္လည္ဆက္သြယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္..ကၽြန္ေတာ္ လက္မခံခဲ့ပါဘူး.. ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမသြားခင္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သြားေတာ့မယ္ ဆိုတဲ႔အေႀကာင္း စာေရးၿပီး သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ပို႔ခိုင္းလိုက္တယ္..

ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ရွိေနတုန္း သူမက ကၽြန္ေနာ့္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ဆက္သြယ္ခဲ့ပါတယ္.. စာေတြလည္းပို႔တယ္ေလ.. ေက်ာက္ရုပ္မဟုတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း.. အပူေပးလိုက္တဲ့ ဖေယာင္းပမာေပါ့.. တစ္ေျဖးေျဖနဲ႔ အရည္ေပ်ာ္ လာၿပီး တည္ၿငိမ္ေနတဲ့ ႏွလံုးသားပင္လယ္ထဲမွ ရင္ခုန္သံေတြ လႈိင္းငယ္ေလးေတြ ျပန္ထလာတယ္..

ျပန္ထလာတဲ့ လႈိင္းငယ္ေလးေတြေႀကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ႏုနယ္လွတဲ့ ႏွလံုးသားကမ္းပါးေလ.. ေနာက္ထပ္တဖန္ ျပန္လည္တိုက္စား ခံရေတာ့မယ္.. ကၽြန္ေတာ္ယံုႀကည္ေနတယ္.. ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ...

ဆက္လက္ တည္ၿငိမ္ေအာင္ ႀကိဳးစားမွာလား.. အတိုက္စားခံမွာလား.. ခံႏိုင္ရည္ေရာ ရွိပါ့အံုးမွာလား.. အမ်ိဳးမ်ိဳး ေတြးရင္း အေျဖရွာမရျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..

ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္လို႔ ခြင့္ျပန္သြားေတာ့ အတိတ္က ဒဏ္ရာေဟာင္းေတြ အသစ္ျဖစ္မွာစိုးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ မဆက္သြယ္ ခဲ့ပါဘူး.. ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေရာက္ေနမွန္း သူမသိတယ္ေလ.. ကၽြန္ေတာ္ မဆက္သြယ္မွန္းသိလို႔ သူမ နည္းလမ္း အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဆက္သြယ္ပါတယ္..

ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့.. အျဖဴေရာင္ စာရြက္ေပၚမွာ.. ပန္းႏုေရာင္ အသည္းပံုေလး.. ပန္းႏုေရာင္ အသည္းပံုေလးရဲ႕ အလယ္မွာ.. ေရႊဝါေရာင္စာလံုးေလးေတြ.. ေသသပ္ လွပတဲ့ ဖိတ္စာတစ္ေစာင္နဲ႔အတူ.. စာတစ္ေစာင္ ေရာက္လာတယ္..

“သို႔... အရမ္းကို ခ်စ္ရတဲ့“ကို”.. ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ “ငုဝါ”.. “ကို႔” ကို ေတြ႔ခ်င္တယ္.. အရမ္းကိုလြမ္းတယ္... အရမ္းကိုလည္း သတိရတယ္.. “ကို႔” ကိုလည္း “ငုဝါ” အရမ္းခ်စ္တယ္..

“ကို”..“ငုုဝါ” ကို မေတြ႔ခ်င္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ မဂၤလာေဆာင္ကို ဆက္ဆက္လာခဲ့ပါေနာ္.. “ငုဝါ” ေမွ်ာ္ေနမယ္.. “ကို႔” ကို အရမ္းခ်စ္တဲ့... “ငုဝါ”..

ကၽြန္ေတာ္ ဘာလုပ္ရမလဲ.. ကၽြန္ေတာ္ ဘာလုပ္ရမလဲ.. ကၽြန္ေတာ္ သြားရမွာလား.. ကၽြန္ေတာ္ သြားသင့္သလား..
မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ ကၽြန္ေတာ့္ကို လမ္းမျပႏိုင္ေတာ့ဘူး..

ေအာက္မွာ.. သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ ထည့္ထားပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ မခံစားႏိုင္ဘူးဗ်ာ.. ျဖစ္ရပ္မွန္ဆုိရင္.. လက္ခံႏိုင္မွာလား

.................................................

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ.. ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ခ်စ္ခင္ေလးစား တန္ဘိုးထားရတဲ့ ညီကို ေမာင္ႏွမမ်ားနဲ႔ စာဖတ္သူအေပါင္း တို႔လည္း ကၽြန္ေတာ့္လုိမ်ိဳး တစ္ယူသန္စိတ္မ်ိဳး မထားပဲ.. ျဖစ္ပ်က္လာတဲ့ ျဖစ္ပ်က္မႈအေပၚ စဥ္းစားဆင္ျခင္ၿပီး အမွန္ကို ႏွလံုးသြင္း ႏိုင္ႀကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္.....

ေလးစားစြာျဖင့္

စည္သူ။

သူမ်ားနဲ႔ညားတဲ႔ငါ႔ရည္းစား